(പ്രശസ്ത ഫലസ്തീനിയൻ എഴുത്തുകാരൻ മഹമൂദ് ദർവീഷ് 1986 ലെ ഫുട്ബോൾ ലോകകപ്പിന് ശേഷം മറഡോണയെക്കുറിച്ച് എഴുതിയത്. സ്വതന്ത്ര ആശയ വിവർത്തനം: അമീറ കെ)
I
സമയത്തെ നിങ്ങളെന്തു ചെയ്തു? ദിവസങ്ങളെ നിങ്ങളെന്താക്കി?
മറഡോണ അര്ജന്റീനയിലെ കുടുംബത്തിലേക്ക് മടങ്ങിയാല് ഞങ്ങളിനിയെന്ത് ചെയ്യും? ആരുടെകൂടെ ഞങ്ങള് ഉറക്കൊഴിക്കും? ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയ ശാന്തിയും ഭയവും, അത്ഭുതകരമായ ആ പാദങ്ങളില് ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെട്ടതിനാല് ഞങ്ങളിനിയാര്ക്കൊപ്പം നിലകൊള്ളും. കാണികളില് നിന്ന് പ്രേമികളായി നീണ്ട ഒരു മാസം ഞങ്ങള് അവനിലേക്ക് ലയിച്ചതിനാല് ഞങ്ങളെയാരിനി മതിമറന്ന് ആവേശഭരിതമാക്കും. അവനില് ഞങ്ങളുടെ അഭിലാഷ നായകനെ കണ്ടതിനാല്, രക്തബന്ധങ്ങളുടെ, ആവേശത്തിന്റെ, ആനന്ദത്തിന്റെ ആരവങ്ങള് ഇനി മറ്റാര്ക്കുവേണ്ടി ഉണര്ത്തും? ഞങ്ങള്ക്ക് കരഘോഷം മുഴക്കാന് ഞങ്ങള് കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്ന നായകന്, അവന്റെ വിജയത്തിനായി ഞങ്ങള് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. അവനിലുള്ള ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷയറ്റുപോകുമോ എന്ന ഭയത്താൽ ഞങ്ങള് അവനുവേണ്ടി ഒരു മന്ത്രത്തകിട് തൂക്കിയിട്ടു.
എന്താണിത്ര പ്രയാസം? ഒറ്റക്കായിപ്പോയോ? മനുഷ്യര് ഒറ്റക്കാവുക പുതിയ കാര്യമല്ലല്ലോ! ഹേ മറഡോണ, ഹേ മറഡോണ, സമയത്തെ നിങ്ങളെന്തു ചെയ്തു? ദിവസങ്ങളെ നിങ്ങളെന്താക്കി മാറ്റി?
II
ഞങ്ങള് ഓര്മിക്കും, ഒരുപാട് ഉറക്കമൊഴിക്കാന്
സായാഹ്ന വിനോദം ബാന്റുവാദ്യങ്ങളായി ഞങ്ങളെ സമീപിക്കുമ്പോള് ഞങ്ങള് ആരെയും കാത്തുനില്ക്കുന്നില്ല. സ്വന്തത്തിന്റെയും സമയത്തിന്റെയും ബ്യൂറോക്രസിയിലേക്ക് ഞങ്ങള് കനത്ത നടപടികള് സ്വീകരിക്കുന്നു. കാലാവസ്ഥ, വംശീയത, ആഭ്യന്തരയുദ്ധങ്ങള് എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈനംദിന സംസാരം വീണ്ടെടുക്കുന്നതിന് ഞങ്ങള്ക്ക് മറ്റ് ദിവസങ്ങള് സ്വീകരിക്കേണ്ടി വരുന്നു. ഞങ്ങള് ഓര്മിക്കും… ഒരുപാട് ഉറക്കമൊഴിക്കാന്!
ഞങ്ങള് സാക്ഷ്യം വഹിച്ച ഒരു സുവര്ണ്ണകാലം; മറഡോണ ഞങ്ങളുടെ അഭിനിവേശങ്ങളുടെ അതിഥിയായിരുന്നു. കളിമാമാങ്കം ഞങ്ങളെ സ്പര്ശിക്കുമ്പോള് സ്വതന്ത്രമായിരിക്കാന് ഞങ്ങള് മറഡോണയോടുള്ള പ്രണയംകൊണ്ട് എല്ലാം എടുത്തുമാറ്റി. കരുണയുടെ സ്ഥലത്ത് കാലുകള് ഉറപ്പിച്ച, പേശികളുടെ പിരിമുറുക്കത്തില് വായുവിനെ തടയുന്ന, കനത്ത ജര്മ്മന് ഉപരോധം തകര്ക്കാന് സ്ക്രീനിലേക്ക് ചാടുന്ന, കഠിനഹൃദയനായ മനുഷ്യന് നിരപരാധിയായ ഒരു കുട്ടിയുടെ ഹൃദയം തകര്ക്കുന്നതുപോലെ, മറഡോണയുടെ ഹൃദയം തകര്ത്ത ബ്രസീലിയന് റഫറിയുടെ ആക്ഷേപഹാസ്യം, കുട്ടിക്കാലത്തെ പ്രതിഭയോട് അയാള്ക്ക് അസൂയ; അതല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ല.
III
ശബ്ദം പോലെ പായുന്നു
അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു കുരുന്നിന്റെ പ്രസന്നതയാണ്. ഒരു മാലാഖയുടെ മുഖമാണ്. ഒരു പന്തിന്റെ ശരീരമാണ്. ഒരു സിംഹത്തിന്റെ ഹൃദയമാണ്. ഒരു ഭീമന് മാനിന്റെ പാദമാണ്. അദ്ദേഹം ഞങ്ങളുടെ മന്ത്രവുമാണ്: മറഡോണ… മറഡോണ… അതിനാല് ഞങ്ങള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് ആര്ത്തുവിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അതികായരുടെ കാലില് നിന്ന് വിദഗ്ധനായ ഒരു നാടന് തെരുവ്പൂച്ചയെപ്പോലെ പന്ത് പറിച്ചെടുക്കുന്നു, കാളയെ പിന്തുടരുന്ന കുറുക്കനെ പോലെ ഡ്രിബിള് ചെയ്യുന്നു, വലിയ ലക്ഷ്യത്തോടെ ഒരു ചെറുമുയലായ് രൂപാന്തരപ്പെട്ട് ഗോള്കീപ്പറിലേക്ക് പുള്ളിപ്പുലിയെപ്പോലെ കുതിക്കുന്നു…
ഗോള്….!!!
മറഡോണ ഉണങ്ങിയ ഭൂപ്രതലത്തില് കുരിശിന്റെ അടയാളം വരയ്ക്കുന്നു. എഴുന്നേറ്റു നില്ക്കുന്നു. നില്ക്കുന്നു. ശബ്ദം പോലെ പായുന്നു. പന്ത് പിടിക്കുന്നു. പിടിക്കപ്പെടുന്നു. പ്രതിരോധ കോട്ട തുറക്കാന് സഹായിച്ച സഹപ്രവര്ത്തകന്റെ കാലിനുള്ള സമ്മാനമായി റെഡിമെയ്ഡ് ബോള് പാസുകള്, അതിനാല് വിദഗ്ധനായ സഹകളിക്കാരന് ഗോള് റെയ്ഞ്ചിനേയും കാണികളെയും ലക്ഷ്യമാക്കുന്നു. മറഡോണ വേദനയോടെ കൈയടിക്കുന്നു. അദ്ദേഹം ഗോളടിച്ചില്ലെങ്കില് അര്ജന്റീന കണ്ണുനീരിനാല് ഇല്ലാതാകും. അദ്ദേഹം അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലെങ്കില്, അര്ജന്റീന ഫാക്ലാന്റില് അതിന്റെ കളങ്കം ഉയര്ത്തും. ദേശീയത നൃത്തം അവസാനിപ്പിക്കും. അഹങ്കാരിയായ ഇംഗ്ലണ്ട് രണ്ടുതവണ യുദ്ധം ജയിക്കും. എന്നാല് ആധിപത്യം നേടാന് മറഡോണ പന്തിനെ നയിക്കുന്നു. മറഡോണ ഭൂഖണ്ഡത്തെ അര്ജന്റീനയിലേക്ക് തിരികെ നല്കുന്നു. ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യം ഭൂതകാലത്തിന്റെ സന്തോഷങ്ങളില്… വിദൂരഭൂതകാലത്തില് ജീവിക്കുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുന്നു.
IV
എന്താണീ കൂട്ടായ മായാജാലം?
എന്താണ് ഫുട്ബോള്? ചുരുളഴിയാത്ത രഹസ്യങ്ങളുള്ള ഈ കൂട്ടായ മായാജാലം എന്താണ്?
മറഡോണ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാത്ത പ്രകൃതത്തിന്റെ ഉടമയാണ്.
കോര്ണര് കിക്കിലെ മെറ്റാഫിസിക്കല് പ്രതിഫലനങ്ങളില് തിരക്കുള്ള ഒരു ചിന്തകനാണ് ബ്രസീലിയന് സോക്രട്ടീസ്. മൈതാനത്ത് നിന്ന് പറന്ന് ബ്രസീലിനെ ഒരു സ്വപ്നത്തില് നിന്ന് പുറത്താക്കിയ പെനാല്റ്റി കിക്കിന്റെ പേടിസ്വപ്നം സിക്കോ പിന്തുടരുന്നുണ്ട്. പ്ലാറ്റിനി വിരമിക്കല് സാധ്യത മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നു. സ്ഥാനഭ്രഷ്ടനാക്കപ്പെട്ട രാജാക്കന്മാരുടെ ദുരിതങ്ങളെ മറച്ചുവെക്കാന് പെലെ ശ്രമിക്കുന്നു. മറഡോണയ്ക്ക് ഒരു കാര്യം അറിയാം, അതായത് ഫുട്ബോളാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം, കുടുംബം, സ്വപ്നം, രാജ്യം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രപഞ്ചം.
തന്റെ കുടിലിലെ ദാരിദ്ര്യം നിറഞ്ഞ കുട്ടിക്കാലം മുതല് അദ്ദേഹം പന്തിന്മേല് നടക്കാന് പഠിച്ചതാണ്. അദ്ദേഹം സ്ട്രിംഗ് ബോള് ടിന് ക്യാനുകള് കൊണ്ട് ചുറ്റി കളിക്കും. ഒരുപക്ഷേ പന്താണ് അദ്ദേഹത്തെ നടക്കാന് പഠിപ്പിച്ചത്. അതിനായി അദ്ദേഹം നടക്കാന് തുടങ്ങി. അദ്ദേഹം അതിനെ പിന്തുടരാന് ശ്രമിച്ചു. അത് കളിക്കാനായി അദ്ദേഹം നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അതിനെ നിയന്ത്രിച്ചു തുടങ്ങി. അച്ഛന് ശരിക്കുള്ള ഫുട്ബോള് വാങ്ങാനായി പ്രതിമാസ ശമ്പളം ത്യജിക്കുന്നതുവരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബാല്യം സ്ട്രിംഗ് ഫുട്ബോളിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയായിരുന്നു. പിന്നീട് അര്ജന്റീന ദേശീയ ടീമിലെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ കളിക്കാരനായി മാറി. അങ്ങനെ മറഡോണയെന്ന പ്രായത്തെ മറികടന്ന പ്രതിഭ ദരിദ്രവീടുകളില് നിന്ന് വിശാലമായ ചക്രവാളങ്ങളിലേക്ക് ഫുട്ബോളിന്റെ ചക്രവര്ത്തിയായി ഉയര്ന്നു. ചെറുപ്പത്തില്, സിനിമകളുടെയും ടെലിവിഷന്റെയും സ്ക്രീനിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. പക്ഷേ, പിന്നീട് സ്ക്രീനില് അദ്ദേഹം അധിനിവേശം നടത്തി. രണ്ട് ബില്യണിലധികം പ്രേക്ഷകര് കാണുന്നതിന്, ആകാശത്തിലെ ഒരു നക്ഷത്രത്തിലേക്ക് കണ്ണുകള് നീളുന്നത് പോലെ രണ്ട് കാലുകളാല് പന്ത് അദ്ദേഹത്തെ വാനോളമുയര്ത്തി. അദ്ദേഹം അതുകൊണ്ട് വീണ്ടും ഉയരങ്ങളുടെ ഉയരത്തിലേക്ക് ഉയര്ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
V
ഗോള്കീപ്പറുടെ ശിക്ഷയും പെനാല്റ്റി കിക്കും
മറ്റു താരങ്ങള്ക്ക് എത്തിപ്പെടാന് കഴിയാത്തത്ര ഉന്നതിയില് തിളങ്ങി നില്ക്കുന്ന താരമാണ് മറഡോണ. അവരുടെ സ്ഥാനം മറഡോണക്കും എത്രയോ താഴെയാണ്. ഫുട്ബോളിന് വേണ്ടി ജനിക്കപ്പെട്ടവന്. ഫുട്ബോള് അദ്ദേഹത്തിനുവേണ്ടിയും. മറ്റുതാരങ്ങളില് അവര് അകലം പാലിക്കുന്നത് ഈ താരത്തെ അവര് കാണുന്നതില് ആകൃഷ്ടരാകാനും, എല്ലാ വശങ്ങളില് നിന്നും കാണാനും, കളിയുടെ രൂപപ്പെടലിന്റെ മാസ്മരികത ദര്ശിക്കാനും, തങ്ങള്ക്കില്ലാത്ത എന്നാല് മറ്റുള്ളവരിലുള്ളതില് സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സൃഷ്ടാവിനും സൃഷ്ടികള്ക്കും വേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിക്കാനും, പരാജയപ്പെടുത്തിയവര്ക്കുവേണ്ടി നന്ദിപൂര്വ്വം സ്തുതി കീര്ത്തനങ്ങള് പാടാനും വേണ്ടിയാണ്.
തോല്വിയറിയാത്ത മറഡോണയുടെ പാദം എത്ര സൗഭാഗ്യപൂര്ണമാണ്!
ഈ കാല്, മറഡോണയുടെ കാല്, മറ്റൊരു പുരാണ കുതികാല്, അക്കില്ലസ് കുതികാല്… പുരാണ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ രണ്ട് കാലുകളാണ്. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ മനോഹരമായ ഭ്രാന്ത്, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകള്ക്കിടയില് അണുബാധ പോലെ പടരുന്ന ഈ ഫുട്ബോള് ഭ്രാന്ത് നമ്മള് മറയ്ക്കുന്നത്? എന്തുകൊണ്ടാണ് ഫുട്ബോള് കലയുടെയും സാഹിത്യത്തിന്റെയും വിഷയമാകാത്തത്? ഞാന് ആവര്ത്തിക്കുന്നു: എന്തുകൊണ്ടാണ് ഫുട്ബോള് കലയുടെയും സാഹിത്യത്തിന്റെയും വിഷയമാകാത്തത്? നാടകീയമായ ഒരു രംഗമായി മാറുന്ന, രംഗവുമായുള്ള ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളുടെ ബന്ധത്തെ ജ്വലിപ്പിക്കുന്ന ഈ വൈകാരിക വെടിമരുന്ന് സാഹിത്യം എന്തുകൊണ്ട് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നില്ല?
പിന്നെ: ഒരു പെനാല്റ്റി കിക്കിന് മുന്നില് നില്ക്കുന്ന ഒരു ഗോള്കീപ്പറിനുള്ള പീഡനവും, ക്രൂരതയും അവന് ഒരു കോസ്മിക് രാക്ഷസനില് നിന്ന് ഉണ്ടാകുമോ? വിദഗ്ധനായ ഒരു സ്കോറര് പെനാല്റ്റികിക്ക് എടുക്കാന് നില്ക്കുമ്പാള്, വിജയത്തിന്റെയോ പരാജയത്തിന്റെയോ ഇടയില് ശ്രദ്ധാപൂര്വ്വം നില്ക്കുകയും, രാജ്യത്തിന്റെ ധാര്മ്മിക വിധി നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനേക്കാള് ഭാരമേറിയ മാനസിക സമ്മര്ദ്ദമുണ്ടോ?
ഉദാഹരണത്തിന്, ദസ്തയേവ്സ്കി (‘ചൂതാട്ടക്കാരന്’) അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളേക്കാള് ഈ നിമിഷങ്ങള് വ്യക്തിപരവും ഗ്രൂപ്പ് വികാരവും കൂടുതല് ക്രൂരവും ആര്ദ്രവും സ്ഫോടനാത്മകവുമല്ലേ?
VI
ആഖ്യാനങ്ങളുടെ യുദ്ധം
എന്താണ് ഫുട്ബോള്? ഇത് ആഖ്യാനങ്ങളില് വൈരുദ്ധ്യമുള്ള ഒന്നാണ്. ഒപ്പം അധികാരത്തിന്റെ സന്തുലിതാവസ്ഥ ക്രമീകരിക്കുന്നതിനോ, അല്ലെങ്കില് അത് നിലനിര്ത്തുന്നതിനോ, യാഥാര്ത്ഥ്യത്തിന്റെ മറ്റൊരു തലം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനോ, അല്ലെങ്കില് സ്ഥിരത കൈവരിക്കുന്നതിനോ ഒക്കെയുള്ള ഒരു റിയലിസ്റ്റിക് തയേറ്റര്. വ്യത്യസ്ത കാരണങ്ങളാലും വ്യത്യസ്ത യോഗ്യതകളാലും ലോകത്തെ പുനഃക്രമീകരിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു ഗെയിമാണിത്. ജനങ്ങളുടെ ഭാവനകളുടെ സാന്നിധ്യമോ അഭാവമോ പങ്കുവഹിക്കുന്ന ഒരു ലോകമഹായുദ്ധം. ആക്രമണത്തിലും പ്രതിരോധത്തിലും നൃത്തത്തിലും വ്യക്തിപരമായും കൂട്ടമായും രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ സ്വഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത്. ശരീരങ്ങള്, കഴിവുകള്, ബുദ്ധി എന്നിവകളുടെ ഓട്ടം ആരും കാണുന്നില്ല. എല്ലാവരും പരസ്പരം ഇടപഴകുന്നു. ഒരുപക്ഷേ കാഴ്ചക്കാര് ഏറ്റവും ആവേശമുള്ള കളിക്കാരുമാണ്. കാരണം അവര് അവരുടെ മനഃശാസ്ത്രപരമായ ചരിത്രം, ആഖ്യാനങ്ങള്, നഷ്ടപരിഹാരത്തിനായുള്ള ആഗ്രഹങ്ങള് എന്നിവ സ്റ്റേഡിയത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടുന്നുണ്ട്. മറ്റൊന്നിനെ മറികടക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയ്ക്കു വേണ്ടി ഗെയിമിനെ രാജ്യത്തിന്റെ ആത്മാവിന്റെ ഭാവനാത്മകമായ ഒരു പ്രതിനിധാന പ്രകടനത്തിന്റെ തലത്തിലേക്ക് ഉയര്ത്തുന്നു.
ഫുട്ബോള് സ്ഫോടനാത്മകമായ ദേശസ്നേഹമാണ്. മറ്റൊരാളുമായുള്ള ബന്ധത്തില്, ഉള്ളിലുള്ള തീക്കനലിന്റെ വെളിപ്പെടുത്തലാണിത്. രാഷ്ട്രീയം, ലിംഗഭേദം, വര്ണ്ണം എന്നിവയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില് വെളിപ്പെടുത്തുന്നതില് നിന്ന്, സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ടവരെക്കുറിച്ചുള്ള വെളിപ്പെടുത്തലിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യമാണിത്. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ വിസ്ഫോടനമാണ്. ഇല്ലാത്ത സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പ്രകടനമാണ്. അല്ലെങ്കില് പരമാധികാരം തുടരാന് ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു പരമാധികാരത്തിന്റെ പ്രകടനമാണ്. ഇത് ചിലപ്പോള് ഒരു സാമൂഹിക സംഘട്ടനത്തിന്റെ കാര്യമാണ്. മറ്റു ചിലപ്പോള് പുറമേയുമായുള്ള ദേശീയ പോരാട്ടത്തില് ആഭ്യന്തര സാമൂഹിക ശക്തികളുടെ ഐക്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ളതും.
അടിച്ചമര്ത്തലിനെതിരായ ആവിഷ്കാരത്താലും സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രകടനങ്ങളാലും ഇത് സമ്പന്നമാണ്. അതില് ഭരണാധികാരി അല്ലെങ്കില് പരിശീലകന് അന്യായമായൊരു ഭരണാധികാരിയുടെ പ്രതീകമായി മാറുന്നു. അല്ലെങ്കില് തോല്വിയുടെ വിചാരണ അധികാര വിചാരണയുടെ രൂപമാകുമ്പോള്, അതുമല്ലെങ്കില് വിജയം ജനങ്ങളുടെ ആത്മാവും ഐക്യവും നേടിയെടുത്തെന്നും, അവര് ഉത്തരവാദിത്തം വഹിക്കുന്നില്ലെന്നും തെളിയിക്കുമ്പോള്, സൈനിക പരാജയം അനിവാര്യമായി വരുന്നില്ല. ചിലപ്പോള് വലുതും ചെറുതുമായ രാജ്യങ്ങള് തമ്മിലുള്ള അധികാരത്തിന്റെ അതുല്യമായ സന്തുലിതാവസ്ഥയ്ക്ക് കൂട്ടായ പ്രതികാരം അല്ലെങ്കില് കൂട്ടായ നഷ്ടപരിഹാരം എന്ന അര്ത്ഥവും ഗെയിം കൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നു. ചുരുക്കത്തില്, ഒരു ആശയം, ആവേശം, ശക്തി, ചിലപ്പോള് ലക്ഷ്യം എന്നിവക്ക് ചുറ്റുമുള്ള അഭിപ്രായ സമന്വയത്തെ ഇത് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.
ഇത് ആഖ്യാനങ്ങളുടെ യുദ്ധമാണ്. അതിന്റെ പ്രകടനങ്ങളില് അവസാന മത്സരത്തില് ജര്മ്മനിക്കെതിരായ പെട്ടെന്നുള്ള യൂറോപ്യന് ഐക്യം, യൂറോപ്യന്-ലാറ്റിനമേരിക്കന് പോരാട്ടത്തിന്റെ രൂപമെടുത്തു. അതേസമയം ‘മൂന്നാം ലോകം’ അതിന്റെ ഐക്യം പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല.
ബലപ്രയോഗത്തിലൂടെ പിടിച്ചെടുക്കുന്ന ഇടനിലക്കാരനായ, സാധ്യമായ അളവില് യൂറോപ്യന് മോചനം നേടുന്നതിനുവേണ്ടി നിരര്ത്ഥകമായ പരിശ്രമങ്ങളിലേര്പ്പെടുന്ന, ബ്രസീലിയന് റഫറിയുടെ പിന്വാങ്ങല് പ്രാധാന്യം വഹിച്ചേക്കാം. കാരണം “സമ്പൂര്ണതയുടെ അളവ്”, അത് യൂറോപ്യന് അളവുകോലാണ്. മൂര്ച്ചയേറിയ ജര്മ്മന് തെറ്റുകള്ക്ക് അദ്ദേഹം കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് മറഡോണയെ കടുത്ത ക്രൂരതയോടെ ശിക്ഷിച്ചു.
മൂന്നാം ലോകം സ്വയം ചുറ്റിപ്പറ്റിയല്ല മറിച്ച് യജമാനന്റെ മുമ്പാകെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാശത്തെ മാനദണ്ഡമാക്കുന്നുവെന്നും തന്റെ മറ്റൊരു മോഡലിനായി അദ്ദേഹം കൊതിക്കുന്നുവെന്നും തന്റെ ‘പടിഞ്ഞാറ്’ എന്ന് ആഹ്ലാദിക്കുകയും തന്റെ പാര്ട്ടികളിലൊന്നും തോല്വി കൂടാതെ തുല്യമാക്കുകയും ചെയ്യാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ലെന്നും ഞങ്ങളെ ഓര്മിപ്പിച്ചു.
VII
വിഡ്ഢിയായ രാജാവ് കടലിന്റെ തിരമാലകളെ തടയുന്നില്ല
മറഡോണ, ഞങ്ങളില് സ്ഥിരതാമസമാക്കിയതുപോലെ ഈ ആഖ്യാനങ്ങളെ കൂടുതല് ആകര്ഷിച്ചു. ഫുട്ബോളിനെ സുതാര്യമായ സംഗീത സംഗ്രഹത്തിന്റെ തലത്തിലേക്ക് ഉയര്ത്തി, അത് കേവലം പരിശുദ്ധിയാക്കി.
അദ്ദേഹം ഞങ്ങളില്പെട്ട ഒരാളല്ല എന്നതിനാല് ദേശീയ വികാരം ഇളക്കിവിട്ടില്ല. മൂന്നാം ലോകവുമായുള്ള ഐക്യത്തിന്റെ അംശം ഈ ബന്ധം ആവശ്യമില്ലാത്ത കടങ്ങളെയും ഔദ്യോഗിക വംശീയതയെയും വളരെയധികം ആശ്രയിക്കുന്ന അര്ജന്റീന പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന ഞങ്ങളില് ചലിച്ചിട്ടില്ല. പക്ഷേ ഫ്രഞ്ച് ടെലിവിഷനിലെ അഭിപ്രായങ്ങള് ഉള്പ്പെടെ പാശ്ചാത്യ വംശീയ സിഗ്നലുകളുടെ ആക്രമണത്തിനെതിരായ ആത്മരക്ഷയുടെ അര്ഥത്തില് ഇത് ഞങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. മറഡോണ കളിക്കാന് വേണ്ടി തന്നെ കളിച്ചു. അദ്ദേഹം സോക്കറിനെ ഒരു ഡാന്സ് ബല്ലാഡാക്കി മാറ്റി. ബ്രസീലിയന് സാംബയുടെയും അര്ജന്റീന ടാംഗോയുടെയും മിശ്രിതം. ഇത് തടയാന് ഒരിക്കലും കഴിയില്ല. ഒരു വിഡ്ഢിയായ രാജാവിന് കടലിന്റെ തിരമാലകളെ തടയാന് കഴിയാത്തതുപോലെ. കാവ്യാത്മക പരാമര്ശത്താല് കണ്ടെത്തിയ കായിക വിദഗ്ധര് ഈ മാലാഖ രാക്ഷസനെ വിവരിക്കാന് പ്രാപ്തിയുള്ള ഒരേയൊരു ഭാഷയായി പറയുന്നു, അവസരങ്ങളുടെ നിര്മ്മാതാവ്. വിദഗ്ധനായ പോക്കറ്റടിക്കാരൻ. എല്ലായിടത്തും ഉണ്ട്. മെക്സിക്കന് സ്റ്റേഡിയങ്ങളെ സ്വന്തം കളിസ്ഥലമാക്കി മാറ്റി.
മറഡോണയാണ് ലോകകപ്പ്. കാളയെപ്പോലെ ശക്തന്. ഒരു മിസൈല് പോലെ വേഗത്തില് ഒരു പള്ളിക്കുള്ളിലെന്നപോലെ അദ്ദേഹം സ്റ്റേഡിയത്തില് പ്രവേശിക്കുന്നു. പ്രതിരോധങ്ങളെ വേര്തിരിക്കുന്നു ഒപ്പം ലക്ഷ്യങ്ങളും. ഈ യുഗത്തിലെ നക്ഷത്രം. ഡോക്ടര്മാര് അവന്റെ സിരകളില് രക്തം കണ്ടെത്തുകയില്ല. അവര് അതില് റോക്കറ്റ് ഇന്ധനം കണ്ടെത്തും. ഇടുങ്ങിയ ഇടങ്ങളിലൂടെ അത് വായു പോലെ കടന്നുപോകുന്നു. കിരീടമണിഞ്ഞ ഫുട്ബോള് രാജാവ്, ‘ഇംഗ്ലീഷുകാര്ക്കെതിരെ ഞാന് ആദ്യ ഗോള് നേടിയത് ദൈവത്തിന്റെ കൈകൊണ്ടാണ്, മറഡോണയുടെ തല കൊണ്ടും.’
VIII
മറഡോണ, എന്റെ നായകനേ….
മറഡോണ, എന്റെ നായകനേ, ഇന്ന് രാത്രി ഞങ്ങള് എവിടെ പോകും?
മറഡോണ, നിങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ സഹായിക്കുക. ഈ ജീവിതം സഹിക്കാന് വേണ്ടി ഞങ്ങളെയും സഹായിക്കുക. ഈ യുഗത്തെ വ്യക്തിപ്രഭാവം കൊണ്ട് വിരസതയില് നിന്ന് കരകയറാനും പഴയകാല ഓര്മ്മകളിലേക്ക് കടക്കാനും സഹായിക്കുക.
മറഡോണ, ഹെഗലിനെയും നീഷെയെയും ഇനിയും വായിക്കാന് നിങ്ങള് എപ്പോഴാണ് ഞങ്ങളുടെ ചുണ്ടുകളില്നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോവുക?
മറഡോണ, മറഡോണ, മറഡോണ!!